Kamerlid wil u steun
Deze zin stond in een artikel van Trouw:
"De stichting Nederlands, die onze landstaal beschermd en van onnodig Engels ontdaan wil zien..."
Mijn eerste reactie was dat deze zin verkeerd is (moet het immers niet beschermt zijn?) maar die reactie duurde niet lang.
Ik denk dat beschermt in deze context gewoon verkeerd is. De stichting Nederlands beschermt zelf immers niets, maar ze ijvert wel voor bescherming.
Voor mij is deze zin een prachtig, eenvoudig en voor iedereen begrijpelijk voorbeeld van de manier waarop we onze taal lezen en interpreteren: van links naar rechts, zonder te wachten op het einde van de zin en zonder rekening te houden met het feit dat het vervolg van een zin dat wat voorafgaat kan beïnvloeden.
Het is pas wanneer er iets niet lijkt te kloppen, dat we ons bewust worden van dat proces en dat we gaan zoeken naar een meer plausibele interpretatie. Bij sommige mensen lukt dat niet. Zij zien een fout en blokkeren, of ze proberen zuiver spraakkunstige verklaringen te vinden zonder rekening te houden met de betekenis waardoor ze bijna altijd de verkeerde conclusie trekken. Hiermee illustreren ze, wellicht ongewild, de moeilijkheden die eenvoudige computerprogrammaatjes (denk maar de spelling- en/of grammaticacorrectie in tekstverwerkers) hebben om fouten te verbeteren zonder enige kennis van het onderwerp en de context.
Dat doet me denken aan bijna dertig jaar geleden. Toen heb ik een programma geschreven om rekenkundige vraagstukjes op te lossen. Het programma las de tekst van het vraagstukje en gaf ook het antwoord als tekst. Dat lukte perfect, ook al begreep het programma de tekst niet.
De titel van het artikel was "Kamerlid wil u steun". Dàt is natuurlijk wèl verkeerd!
U vindt het artikel op: http://www.trouw.nl/deverdieping/dossiers/article511511.ece/Taal_Kamerlid_wil_u_steun
"De stichting Nederlands, die onze landstaal beschermd en van onnodig Engels ontdaan wil zien..."
Mijn eerste reactie was dat deze zin verkeerd is (moet het immers niet beschermt zijn?) maar die reactie duurde niet lang.
Ik denk dat beschermt in deze context gewoon verkeerd is. De stichting Nederlands beschermt zelf immers niets, maar ze ijvert wel voor bescherming.
Voor mij is deze zin een prachtig, eenvoudig en voor iedereen begrijpelijk voorbeeld van de manier waarop we onze taal lezen en interpreteren: van links naar rechts, zonder te wachten op het einde van de zin en zonder rekening te houden met het feit dat het vervolg van een zin dat wat voorafgaat kan beïnvloeden.
Het is pas wanneer er iets niet lijkt te kloppen, dat we ons bewust worden van dat proces en dat we gaan zoeken naar een meer plausibele interpretatie. Bij sommige mensen lukt dat niet. Zij zien een fout en blokkeren, of ze proberen zuiver spraakkunstige verklaringen te vinden zonder rekening te houden met de betekenis waardoor ze bijna altijd de verkeerde conclusie trekken. Hiermee illustreren ze, wellicht ongewild, de moeilijkheden die eenvoudige computerprogrammaatjes (denk maar de spelling- en/of grammaticacorrectie in tekstverwerkers) hebben om fouten te verbeteren zonder enige kennis van het onderwerp en de context.
Dat doet me denken aan bijna dertig jaar geleden. Toen heb ik een programma geschreven om rekenkundige vraagstukjes op te lossen. Het programma las de tekst van het vraagstukje en gaf ook het antwoord als tekst. Dat lukte perfect, ook al begreep het programma de tekst niet.
De titel van het artikel was "Kamerlid wil u steun". Dàt is natuurlijk wèl verkeerd!
U vindt het artikel op: http://www.trouw.nl/deverdieping/dossiers/article511511.ece/Taal_Kamerlid_wil_u_steun